Beoordeling van het valrisico

Hoe kan men het valrisico objectief beoordelen?

05 mei 2021

Er bestaan verschillende schalen om het valrisico voor een patiënt te beoordelen. Deze evaluatieroosters zijn waardevolle tools voor het verzorgend personeel.

Bij de zorgverlening bestaat de eerste stap erin om de patiënt individueel in te schatten. Elke persoon heeft immers zijn eigen voorgeschiedenis en manier van reageren op de voorstellen van de zorgverlener.

En dat is precies waar de schalen hun intrede doen. Ze zorgen voor een optimalisatie van de interventies. Door de patiënt nauwkeurig in te schatten, kan men zich heel precies op zijn noden richten en zijn therapietrouw verhogen. Deze evaluatie kan dan ook de praktijk sturen.

Een regelmatige evaluatie van de valrisico’s maakt het mogelijk om:

  • de begeleiding van een patiënt zo goed mogelijk aan te passen en gepersonaliseerde protocollen voor te stellen
  • zo goed mogelijk de mogelijke evoluties van de patiënt te voorzien en hier dus zo snel mogelijk een antwoord op te bieden, met een vlottere organisatie van de zorgen als resultaat

Voor het verzorgend personeel is het dus noodzakelijk om de patiënt diens valrisico goed in te schatten. Dit maakt het mogelijk om aangepaste actie te ondernemen en de omgeving aan te passen en zo veilig mogelijk te maken.

Zich baseren op de klinische inschatting van gezondheidswerkers

Om het valrisico te evalueren is de klinische inschatting van de zorgverleners een andere waardevolle bron van informatie.

Het Belgisch College van Geriatrie neemt dit inderdaad mee in overweging. Het spreekt van een patiënt met toegenomen valrisico:

  • als de patiënt gehospitaliseerd is geweest na een val
  • als de patiënt in de laatste zes maanden of tijdens de hospitalisatie is gevallen
  • als de gezondheidswerkers inschatten dat hij een toegenomen valrisico vertoont

Empathie en de blik van de zorgverlener zijn van onschatbare waarde!

Patiënten evalueren is een echte verpleegkundige vaardigheid

Lezen, onderzoeken, pendelen tussen theorie en praktijk. Ook dat is de kunst van het zorgpersoneel: de volledige vakliteratuur in het licht plaatsen van klinische ervaringen.

Het ISA-systeem als reële opportuniteit om intuïtie en inschatting van de verzorgenden te verfijnen

De ISA-valdetector gaat nog een stap verder. Hij brengt een andere blik, ondersteund door videobeelden. De val herbekijken levert het verzorgend personeel objectieve gegevens op.

De gestandaardiseerde geriatrische evaluatie (GGE)

Bij de gestandaardiseerde geriatrische evaluatie (GGE) worden de volgende parameters in overweging genomen:

  • de functionele status (ADL/Algemene dagelijkse levensverrichtingen)
  • de cognitieve evaluatie
  • de evaluatie van het humeur
  • de visuele en auditieve evaluatie
  • de voedingsstatus
  • de evenwichtsproblemen
  • het valrisico

Traditioneel gebruikt men hiervoor de schaal van Tinetti, aangezien zij een deel van de financiering van de instellingen bepaalt.

Deze schaal meet evenwel alleen de problemen bij het stappen en het evenwicht en niet de val zelf.

De schaal van Morse

De schaal van Morse bijvoorbeeld maakt een specifieke evaluatie van het valrisico mogelijk. Ze is snel inzetbaar voor het verzorgend personeel. De gevoeligheid varieert tussen de 72 en de 83% en de graad van specificiteit ligt tussen de 29 en de 83%.

Deze schaal evalueert zes parameters:

  • antecedenten van valpartijen,
  • secondaire diagnose,
  • technische hulpmiddelen (wandelstok,rolstoel, …)
  • intraveneuze therapie,
  • benadering van de patiënt
  • mentale toestand van de patiënt

De analyse van de ISA-video’s maakt het mogelijk om gemakkelijk de evolutie aan te tonen van de score op de schaal van Morse.

Bijvoorbeeld, het eenvoudige feit dat men vaststelt dat een patiënt die al eerder gevallen is tijdens een hospitalisatie, zich vasthoudt aan het meubilair wanneer hij zich verplaatst, maakt het mogelijk om een verhoogd valrisico te bepalen.

De schalen diversifiëren om van perspectief te veranderen?

Er bestaan verschillende schalen om het valrisico te bepalen. Deze schalen introduceren en actief gebruiken vraagt een inspanning maar biedt ook een nieuwe blik op de patiënten.

Als zorgverlener kan het veranderen van perspectief ervoor zorgen dat men zijn gewoontes in twijfel trekt en de patiënten buiten het gebruikelijke kader bekijkt. Dat kader verwordt immers al snel tot een keurslijf dat ons verwijdert van de realiteit van de patiënt.

De realiteit van wat de patiënt beleeft is altijd ietwat verwijderd van de zekerheden van de zorgverlener.

Meer informatie in onze academie

Verbeter het welzijn van uw patiënten, hun familie en uw zorgverleners.

Book a demo